Podcast Episode Details
Back to Podcast Episodes
553 - Cyprus EU-voorzitter, juist nu Europa er alleen voor staat
Elk halfjaar een andere lidstaat die de EU voorzit. Na Denemarken nu Cyprus. Jaap Jansen en PG Kroeger schetsen de dramatische politieke omstandigheden waarin dit eiland die bijzondere Europese rol moet gaan spelen. Drie existentiële, lange termijn uitdagingen moeten nu in hoog tempo een antwoord vinden.
- Oorlog en vrede in Oekraïne en de EU-defensierol daarbij
- Het Meerjarig Financieel Kader voor de Unie van 2028 tot en met 2034
- Het antwoord op Trumps nationale veiligheidsstrategie
Elk van deze cruciale thema's zal direct het functioneren van een kabinet-Jetten onder druk zetten. Er is alle reden om grondig na te denken over de aansturing van de EU-koers van het nieuwe kabinet. De positie van Nederland is tijdens Schoof dramatisch verzwakt en de statuur van een Lubbers of een Rutte in Europa zal Jetten dan ook niet als vanzelfsprekend kunnen claimen.
***
Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!
Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend ons een mailtje en wij zoeken contact.
***
De rol van de EU bij Oekraïne kan alleen sterk zijn als de Unie echt als geheel zijn defensiebeleid en productie gaat voeren. Juist ook als Europese pilaar binnen de NAVO, samen met de Britten, Noren en Turken, en ook met Canada. In het kader van de veiligheidsgaranties voor Oekraïne en Moldavië zal een snelle en heel nieuwe vorm van toetreding van die landen tot de Unie hoogst actueel kunnen worden. Dat raakt direct de aanstaande toetreding van landen als Montenegro en Albanië.
Bij de nieuwe zevenjaarsbegroting is de positie van Nederland precair. De afkerige houding van het kabinet-Schoof heeft ons land weinig bondgenoten geschonken. Bovendien moet Nederland ook voor de eigen begrotingsperikelen rekenen op medewerking vanuit Brussel. Daarbij komt dat grote buur Duitsland en de Scandinavische geestverwanten binnen de Unie nu meer dan voorheen de lijn van Mario Draghi en Ursula von der Leyen waarderen. Handhaaft Nederland de klassieke vrekkige houding, dan zou het wel eens geïsoleerd kunnen komen staan. Zo'n startpositie kan Rob Jetten zich bij het begin van zijn kabinet moeilijk veroorloven.
Het antwoord op Trumps vernietigende analyse van toekomst en kwaliteit van de EU en zijn voorkuren voor 'verdeel en heers' tussen individuele lidstaten kwam in Den Haag scherp aan de orde tijdens een ontmoeting met Mark Rutte’s adjunct secretaris-generaal Radmila Šekerinska. Dat een Franse minister de Amerikaanse veiligheidsstrategie een ‘brutalité ideologique’ had genoemd, zette wel de toon. Relativering kwam meteen, want had niet élke Amerikaanse president sinds Dwight Eisenhower de Europese partners gemaand hun met het Wirtschaftswunder herwonnen welvaart ook voor hun verdediging in te zetten?
Dat poetste niet weg dat Donald Trump - hoe anders dan Eisenhower, Richard Nixon of Ronald Reagan - de EU als zodanig een vijandelijk fenomeen vindt en Europa ‘een stervende beschaving’ noemt. De aanvankelijke sprakeloosheid van Europese leiders was dan ook niet zo vreemd. Eén van hen doorbrak die stilte. Bondskanselier Friedrich Merz kondigde ijskoud het einde aan van de 'Pax Americana'. Trumps omhelzing van radicaal-rechtse Europese partijen liet hij niet over zijn kant gaan.
De VS keren terug naar de Monroe Doctrine uit de eerste helft van de 19e eeuw. Dezelfde tijd waarnaar Alexander Doegin en Vladimir Poetin verwijze
Published on 1 week, 4 days ago