"จิตหลงไปคิด รู้ จิตหลงไปเพ่ง รู้ แล้วพอจิตมันมีแรง เราจะเดินปัญญาได้ มันเห็นขันธ์กระจายตัวออก แล้วแต่ละขันธ์ไม่ใช่ตัวเราของเรา ตัวเราไม่มี แล้วภาวนาเรื่อยๆ ไป ทำเหมือนเดิมนี่ล่ะ แล้วต่อไปปัญญามันแก่รอบขึ้น ขันธ์ 5 ไม่ใช่ตัวเรา แต่กายนี้คือตัวทุกข์ ทุกข์ล้วนๆ แล้วขั้นสุดท้ายมันจะเห็นว่า จิตเองก็ตกอยู่ในกองทุกข์ ทุกข์ล้วนๆ นี่คือการเห็นทุกข์ รู้ทุกข์แจ่มแจ้ง ก็เป็นอันละสมุทัย คือละตัณหาสิ้นเชิง" หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 11 ตุลาคม 2568
Published on 3 days, 11 hours ago
If you like Podbriefly.com, please consider donating to support the ongoing development.
Donate