Podcast Episode Details
Back to Podcast Episodes
Sip & Sketch: How Serendipity Sparked Creative Connections
Fluent Fiction - Turkish: Sip & Sketch: How Serendipity Sparked Creative Connections
Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:
fluentfiction.com/tr/episode/2025-10-21-22-34-02-tr
Story Transcript:
Tr: İstanbul’un serin bir sonbahar günüydü.
En: It was a cool autumn day in İstanbul.
Tr: Caddelerde esen hafif rüzgâr, ağaçların sararan yapraklarını yere seriyordu.
En: The gentle breeze blowing through the streets scattered the yellowing leaves of the trees onto the ground.
Tr: Emre, her zamanki gibi yazılarına ilham arayışı içinde bir çay ocağına girdi.
En: Emre entered a tea house, as he usually did, in search of inspiration for his writing.
Tr: Burası onun en sevdiği yerlerden biriydi.
En: This was one of his favorite places.
Tr: Ahşap masaların dizildiği, yumuşak bir aydınlatmaya sahip bu mekan, sıcak bir atmosfer yayıyordu.
En: With its wooden tables and soft lighting, the place emanated a warm atmosphere.
Tr: Her yan taze demlenmiş çayın kokusu ile doluydu.
En: The scent of freshly brewed tea filled the air.
Tr: Emre, kalemini ve küçük not defterini çıkardı.
En: Emre took out his pen and small notebook.
Tr: Boş bir masa bulmak zordu ama şansı yaver gitmişti.
En: It was hard to find an empty table, but he got lucky.
Tr: Tam notlarına dalmışken, yan masaya bir kadın oturdu.
En: Just as he was immersed in his notes, a woman sat at the table next to him.
Tr: Sarı saçları dalgalı, gözleri ise merak doluydu.
En: Her wavy blonde hair and eyes were full of curiosity.
Tr: Adı Zeynep'ti.
En: Her name was Zeynep.
Tr: O da kendisi gibi bir sanatçının yolunu arayan biriydi; ancak bu sefer farklıydı.
En: She was also someone seeking an artist's path, but this time it was different.
Tr: Karşısında ilk defa bir çay ocağında oturuyor, karakalem defterini açmış hızlı hızlı çizimler yapıyordu.
En: For the first time, she was sitting in a tea house, flipping open her sketchbook and drawing swiftly.
Tr: Birbirlerinden habersiz, Emre ve Zeynep kendi dünyalarına dalmışken, yanlarındaki masanın arkadaşları tarafından işgal edilmediğini fark ettiler.
En: Unaware of each other, Emre and Zeynep were lost in their own worlds when they realized that the table beside them hadn't been occupied by their friends.
Tr: Çaycı Ali, gülümseyerek iki kişiyi birleştiren görünmez bir köprüydü.
En: The tea maker, Ali, was like an invisible bridge connecting the two with a smile.
Tr: "Merhaba," dedi Zeynep, Emre'ye bakarak.
En: "Hello," said Zeynep, looking at Emre.
Tr: "Sen de mi bekliyorsun birini?"
En: "Are you waiting for someone too?"
Tr: Emre, hafifçe gülümsedi.
En: Emre gave a slight smile.
Tr: "Aslında, birilerini bekliyorum ama sanırım gelmeyecekler."
En: "Actually, I'm waiting for some people, but I don't think they're coming."
Tr: Zeynep, Emre'nin karşısındaki sandalyeye oturdu ve defterini masaya koydu.
En: Zeynep sat on the chair across from Emre and placed her notebook on the table.
Tr: "Biz kendimize bir arkadaş bulmuşuz gibi görünüyor," dedi gülerek.
En: "It looks like we've found a friend in each other," she said with a laugh.
Tr: Bu cümle Emre'nin ilgisini çekmişti.
En: This sentence caught Emre's interest.
Tr: "Resim mi yapıyorsun?"
En: "Are you drawing?"
Tr: diye sordu.
En: he asked.
Tr: "Sanat öğrencisiyim," dedi Zeynep.
En: "I'm an art student," said Zeynep.
Tr: "Görsel hikâyeleri seviyorum.
En: "I love visual stories.
Tr: Peki ya sen, ne yazıyorsun?"
Published on 1 month, 4 weeks ago