Podcast Episode Details
Back to Podcast Episodes
Lanterns of Friendship: A Journey Through Loy Krathong
Fluent Fiction - Thai: Lanterns of Friendship: A Journey Through Loy Krathong
Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:
fluentfiction.com/th/episode/2025-10-15-07-38-20-th
Story Transcript:
Th: ท้องฟ้ายามพลบค่ำส่องแสงสีม่วงสลัวเหนือวัดอรุณราชวราราม สถาปัตย์สูงเสียดฟ้าเรืองแสงสะท้อนกับแม่น้ำเจ้าพระยา
En: The twilight sky glowed a dim purple over Wat Arun Ratchawararam, the towering architecture reflecting in the Chao Phraya River.
Th: กลิ่นธูปลอยอึ้งอารมณ์ไปพร้อมกับเสียงน้ำกระทบเรือประดับด้วยดอกไม้หลากสีสัน
En: The scent of incense wafted through the air, mingling with the sound of water lapping against boats adorned with flowers of various colors.
Th: งานเทศกาลลอยกระทงกำลังจะเริ่มต้น บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความสง่างาม
En: The Loy Krathong Festival was about to begin, and the atmosphere was filled with excitement and elegance.
Th: กัญญา นักศิลป์หัวดื้อและมุ่งมั่นถือสเก็ตช์บุกเอาไว้ในมือ หวังว่าจะหามุมมองใหม่สำหรับงานศิลปะของเธอ
En: Kanya, a determined and headstrong artist, clutched her sketchbook, hoping to find a new perspective for her art.
Th: ขณะที่เดินไปตามพื้นหินของวัด เธอเผลอเหยียบพื้นลื่น
En: As she walked along the stone paths of the temple, she accidentally stepped on a slippery surface.
Th: เธอสับเท้าพลาด แล้วครั้งนี้ อาการบาดเจ็บที่ข้อเท้าจับตัวเธอไว้แน่น
En: She lost her footing, and this time, a sprain gripped her ankle tightly.
Th: "โอ๊ย!" กัญญาครวญคราง เธอนั่งลงตรงพื้น พยายามทำใจสงบแม้จะเจ็บแค่ไหนก็ตาม
En: "Ow!" Kanya groaned, sitting down on the ground, trying to calm herself despite the pain.
Th: "คุณโอเคไหมครับ?" ชายหนุ่มผู้มีน้ำใจชื่อชัยเข้ามาดู ส่งแสดงออกถึงความห่วงใย
En: "Are you okay?" asked a kind young man named Chai, showing concern.
Th: กัญญาลังเล แต่ก็ตัดสินใจพูดกับเขา "ฉันคิดว่าเคล็ดข้อเท้า ฉันจะเดินไม่ได้"
En: Kanya hesitated but decided to speak to him. "I think I've sprained my ankle. I can't walk."
Th: ชัยยิ้มสงบ "ผมชื่อชัย ผมอาสาที่วัดนี้ครับ ให้ผมช่วยไหม?"
En: Chai smiled reassuringly. "My name is Chai, and I volunteer at this temple. Can I help you?"
Th: กัญญาลังเลอีกครั้ง เธอไม่เคยชอบพึ่งพาคนอื่น แต่นี้เป็นเวลาที่ต่างออกไป เธอพยักหน้า "ขอบคุณค่ะ"
En: Kanya hesitated again, not used to relying on others, but this was a different situation. She nodded, "Thank you."
Th: ชัยช่วยพยุงกัญญาอย่างละมุน เขาพาเธอเดินเที่ยวไปรอบวัด คอยอธิบายความงามของสถาปัตย์และประวัติที่ยิ่งใหญ่ให้ฟัง
En: Chai gently helped Kanya up and guided her around the temple, explaining the beauty and grand history of its architecture.
Th: ค่ำคืนคล้อยใกล้เข้าสู่เทศกาลลอยกระทง เทียนบนกระทงส่องแสงอ่อนโยนไปทั่วแม่น้ำ
En: As the night drew closer to the Loy Krathong Festival, the candles on the krathong softly illuminated the river.
Th: ชัยพากัญญาไปยังจุดที่ดูแลการปล่อยโคมขึ้นฟ้า
En: Chai took Kanya to the spot where lanterns were released into the sky.
Th: "ลองปล่อยโคมดูไหมครับ? เป็นส่วนหนึ่งของเทศกาล" ชัยเสนอ
En: "Would you like to release a lantern? It's part of the festival," Chai suggested.
Th: กัญญามองไปยังโคมลอย ๆ เห็นแสงไฟส่องสว่างท่ามกลางความมืด เธอพยักหน้า
En: Kanya looked at the floating lanterns, seeing the bright lights amidst the darkness. She nodded.
Th: ชัยช่วยเธอปล่อยโคมล่องไปบนท้องฟ้า แสงโคมนำพาความปรารถนาของเธอไปสู่ฟ้าไกล
En: Chai helped her release the lantern into the sky, its light carrying her wishes far into the distance.
Th: ความงามในค่ำคืนนั้นเติมเต็มหัวใจของเธอ ความรู้สึกซึ้งใจทำให้เธอน้ำตาคลอ
En: The beauty of the night filled her heart, and the emotional moment brought tears to her eyes.
Th: กัญญานั่งมองโคมที่ลอยไปภายใต้ท้องฟ้
Published on 2 months ago