Podcast Episode Details

Capturing Moments: Love and Lanterns in Chiang Mai

---

---

Fluent Fiction - Thai: Capturing Moments: Love and Lanterns in Chiang Mai
Find the full episode transcript, vocabulary words, and more:
fluentfiction.com/th/episode/2025-10-01-22-34-02-th

Story Transcript:

Th: ในค่ำคืน ฤดูใบไม้ร่วงเชียงใหม่ มีลมเบาๆ พัดพาอากาศเย็นสบาย
En: On a breezy autumn night in Chiang Mai, a gentle wind carried a pleasant chill.

Th: ที่คาเฟ่ริมแม่น้ำ ปิง บรรยากาศเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทุกคนมาเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลยี่เป็ง
En: At a riverside café by the Ping River, the atmosphere was filled with excitement as everyone gathered to celebrate the Yi Peng festival.

Th: โคมลอยและแสงไฟจากโคมล้านนาลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือแม่น้ำ เสียงหัวเราะและกลิ่นของอาหารไทยแบบดั้งเดิม เชิญชวนให้คนมาเที่ยว
En: Lanterns and the glow from Lanna lamps floated into the sky above the river, accompanied by laughter and the aroma of traditional Thai food inviting people to visit.

Th: นิรันดร์ นักศึกษามหาวิทยาลัย ที่รักการถ่ายภาพมาก มาเพื่อถ่ายภาพโคมลอยยามค่ำคืน
En: Niran, a university student who loved photography, came to capture the lanterns at night.

Th: แต่หัวใจเขาก็หวังว่า ถ้าคืนนี้จะได้สานสัมพันธ์กับอภิญญา สาวน้อยที่น่ารักและเป็นกันเองที่มาด้วยกัน
En: But secretly, he hoped to kindle a connection with Apinya, a lovely and friendly girl who had come along.

Th: นิรันดร์รู้สึกตื่นเต้นและกังวล เขาจับกล้องแน่น
En: Niran felt both excited and anxious as he clutched his camera tightly.

Th: อภิญญายิ้ม หันมาหานิรันดร์ "นิรันดร์ ชอบเทศกาลนี้ไหมคะ?"
En: Apinya smiled and turned to Niran, "Do you like this festival, Niran?"

Th: "ชอบครับ... โดยเฉพาะโคมสวยๆ" เขาตอบอย่างเงียบๆ สายตาจับที่ช่องเล็งภาพ
En: "I do... especially the beautiful lanterns," he replied quietly, with his eyes focused through the viewfinder.

Th: "เราก็ชอบนะคะ" อภิญญาตอบพร้อมเสียงหัวเราะนิดๆ
En: "I like it too," Apinya responded with a slight laugh.

Th: "แต่บางที สำคัญกว่าภาพที่ถ่าย ก็คือคนที่อยู่ตรงนี้ด้วยกัน"
En: "But sometimes, more important than the pictures we take is the people who are here with us."

Th: คำพูดของอภิญญาทำให้นิรันดร์สะอึก
En: Apinya's words made Niran pause.

Th: แต่อยู่ดีๆ ก็มีลมแรงพัด โคมในมือของนิรันดร์พยายาม ดิ้นหนี
En: Suddenly, a strong wind blew, trying to take the lantern from his hands.

Th: นิรันดร์พยายามจับ แต่เกือบจะหลุดมือ
En: Niran struggled to hold on, but almost lost his grip.

Th: โชคดีที่อภิญญาช่วยจับไว้ได้ทัน
En: Luckily, Apinya helped catch it just in time.

Th: ทั้งสองหัวเราะออกมา พร้อมมองหน้ากันอย่างอบอุ่น
En: They both laughed and looked at each other warmly.

Th: นิรันดร์ตระหนัก ว่าบางครั้งความงามไม่ได้อยู่ในภาพถ่าย แต่เป็นช่วงเวลาที่มีใครบางคนอยู่เคียงข้าง
En: Niran realized that sometimes beauty isn’t just in the photographs, but in the moments shared with someone by his side.

Th: เขาตัดสินใจวางกล้องลง นิรันดร์ยิ้มอย่างจริงใจให้กับอภิญญา
En: He decided to put his camera down and smiled genuinely at Apinya.

Th: "ขอบคุณนะ ที่อยู่ตรงนี้" นิรันดร์พูดเบาๆ
En: "Thank you for being here," Niran said softly.

Th: อภิญญายิ้มตอบ "ยินดีค่ะ คืนนี้สนุกมาก"
En: Apinya smiled back, "You're welcome. Tonight was a lot of fun."

Th: นิรันดร์ยืนมองโคมที่พวกเขาปล่อยลอยขึ้นสู่ฟ้า พร้อมความรู้สึกใหม่ในใจ
En: Niran watched the lantern they released float up into the sky, feeling a new sense of appreciation in his heart.

Th: เขาเรียนรู้ที่จะบาลานซ์ความรักในสิ่งที่เขาชอบ กับการอยู่ในช่วงเวลาที่สำคัญ
En: He learned to balance his passion with being present in important moments.

Th: นิรันดร์และอภิญญาเดินออกจากคาเฟ่ริมน้ำด้วยความสุขใจ
En: Niran and Apinya walked away

---

Published on 4 days, 18 hours ago