غزل شمارهٔ ۳۲۸ از (حافظ » غزلیات) را با خوانش نازنین بازیان بشنوید.
فایل صوتی متناظر را می‌توانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه 1.38 مگابایت) دریافت کنید.
متن خوانش:
من که باشم که بر آن خاطرِ عاطِر گذرم؟
لطف‌ها می‌کنی ای خاکِ دَرَت، تاجِ سرم
دلبرا بنده نوازیت که آموخت؟ بگو
که من این ظَن، به رقیبانِ تو هرگز نَبَرم
همتم بدرقهٔ راه کن ای طایرِ قدس
که دراز است رَهِ مقصد و من نوسفرم
ای نسیمِ سحری بندگیِ من برسان
که فراموش مکن وقتِ دعایِ سحرم
خُرَم آن روز کز این مرحله بَربَندَم بار
و از سرِ کوی تو پرسند رفیقان خبرم
حافظا شاید اگر در طلبِ گوهرِ وصل
دیده دریا کُنم از اشک و در او غوطه خورم
پایهٔ نظم بلند است و جهان گیر بگو
تا کُند پادشهِ بحر دهان پُر گهرم
Published on 21 hours ago
If you like Podbriefly.com, please consider donating to support the ongoing development.
Donate