Podcast Episode Details
Back to Podcast Episodes
206 - 'Aardverschuiving': Michael Wolff over Donald Trumps laatste dagen als president. En: zijn bezoek aan Mar-a-Lago
Episode 206
‘Aardverschuiving’ is het derde boek van Michael Wolff over president Donald Trump. Op de dag dat het in Nederlandse vertaling uitkomt praat hij erover in Betrouwbare Bronnen.
Sinds zijn vertrek uit het witte Huis houdt Trump hof in Mar-a-Lago - een ‘country club’ voor klanten, aanhangers en vrienden. Tot zijn stomme verbazing werd Michael Wolff daar uitgenodigd voor een interview en een diner. Aan Jaap Jansen en PG Kroeger vertelt hij in detail hoe dit bezoek verliep. Een belevenis op zich.
Na afloop was Wolff doodmoe. In de omgeving van Trump verkeren is als Alice in Wonderland. Niets is wat het is. Zijn boek gaat dan ook over iets dat er niet is: de ‘aardverschuiving’ van kiezers die Trump naar eigen waarneming een tweede termijn in het Witte Huis gunde. Want wat is er nu eigenlijk gebeurd? Wat was de realiteit van die verkiezingsnacht en van de weken daarna? Met als hoogte- en dieptepunt de overval op het Capitool op 6 januari door een ‘ongewassen bende’, zoals Trump zelf die aanhangers noemt.
Wolff wilde het eigenlijk bij twee boeken over Trump laten. Toen hij zag wat er op 6 januari allemaal gebeurde, ging hij toch weer aan het werk. In ‘Aardverschuiving’ vindt de lezer een verslag van een bijna radeloze poging te begrijpen waar het Trump-tijdperk in eindigde en hoe hijzelf en zijn omgeving zich lieten zien en lieten kennen. Wolff vertelt hoe de president zo zeker was van zijn overwinning dat hij er in de campagne bewust voor koos Joe Biden niet aan te vallen. Hij vreesde dat de Democraten dan op de valreep een andere kandidaat zouden nemen met Michelle Obama als kandidaat-vicepresident.
Het was Trump nooit te doen om de Republikeinse partij. Hij is nooit een Republican geweest en ook – tot afschuw van Rupert Murdoch, de eigenaar van Fox News, het belangrijkste tv-kanaal voor Trumpvolgers – geen ‘conservatief’. Van klassieke Republikeinse waarden zoals die belichaamd werden door mensen als George Bush sr, Condoleezza Rice en James Baker wil Trump niets weten. Wolff vertelt in welke vulgaire en haatdragende bewoordingen hij zich uitlaat over de Republikeinse leider in de Senaat, Mitch McConnell.
Eigenlijk is de president in zijn vier jaar in het Witte Huis blijven doen wat hij altijd al deed. Hij maakte van alles een televisiespektakel - het enige waar hij echt goed in is en waarvan hij de waarden, normen en vereisten accepteert. Wolff ziet Trumps aanhangers, 'the base', niet als politieke geestverwanten, maar als fans die hem adoreren, zoals mensen dat ook doen met filmsterren.
Van zijn ambt begreep Trump ten diepste heel weinig. Dat blijkt al uit het verhaal dat Wolff onthult over zijn relaties met de voormalige premier van Israël Netanyahu. Toen die Biden feliciteerde met de overwinning had ‘Bibi’ afgedaan: hij was een vuige verrader. Ook geloofde Trump wat zijn staf hem op de mouw spelde over Macron en Merkel. Die zouden hem steunen in zijn verzet tegen de verkiezingsuitslag. En voormalig New York burgemeester Rudy Giulliani zou hem helpen alsnog in het Witte Huis te blijven (al waarschuwde Trumps schoonzoon Jared Kushner iedereen die man nooit ‘de sleutels’ te geven).
De kunst was - en is nog steeds, merkte Wolff in Mar-a-Lago - om bij Trump in het gevlei te komen door hem te vertellen wat-ie wil horen. Was Wolff bij zijn eerste boek volgens communicatiedirecteur
Published on 4 years, 5 months ago