Podcast Episode Details
Back to Podcast Episodes
337 - Een pauzeknop om te versnellen. Het bijna-einde van Rutte IV
Episode 337
Rutte IV heeft het moeilijk. En vooral met zichzelf. Een jaar nadat het kabinet aantrad hebben geopolitieke turbulenties en economische gevolgen de oorspronkelijke bodem onder de coalitie weggeslagen. Het coalitieakkoord is sneller verdampt dan bij enig eerder kabinet sinds de val van de Muur. Het vertrouwen in het kabinet heeft met de gebrekkige aanpak van ‘Groningen’ en het kindertoeslagschandaal talloze deuken opgelopen. En de coalitie draait zichzelf vast in de stikstof-aanpak. Jaap Jansen en PG Kroeger over het bijna-einde van Rutte IV.
***
Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier
***
CDA-leider Wopke Hoekstra wil heronderhandelen over het coalitieakkoord, maar nu nog niet. D66-aanvoerder Sigrid Kaag neemt daar kennis van, maar wil ondertussen in volle vaart vooruit.
Waar doet dit aan denken? Aan het kabinet Van Agt II. De PvdA nam deel, maar had een voorbehoud gemaakt bij een toekomstig besluit over plaatsing van nucleaire kruisraketten. Dan kon alles onzeker worden.
Dat een coalitieakkoord bijgesteld en geactualiseerd wordt, is allesbehalve vreemd. Minister Kajsa Ollongren doet bijna niets anders sinds haar aantreden, met volle steun van coalitie en Kamer. Wel ongebruikelijk is de aankondiging van een openbreken van een akkoord op grond van een nog onheldere situatie in de provincies. Premier Mark Rutte noemt het afwachten van resultaat in die regionale coalitiebesprekingen ‘een versnelling van beleid’. Maar concreet beleid is er nauwelijks, dus er valt weinig te versnellen.
Jaap en PG stellen vast dat in het eerste jaar van Rutte IV drie dingen gebeurd zijn. De VVD heeft op haar congres het beleid van minister Van der Wal afgekeurd, maar daar gebeurde verder weinig mee. De ChristenUnie heeft haar Landbouwminister zien vertrekken en diens opvolger zwoegt nog altijd met het voor elkaar krijgen van het beloofde akkoord met visie en perspectief. Mediator Johan Remkes legde een beleidspakket op tafel – waardoor zelfs BBB-aanvoerder Caroline van der Plas ‘een beetje verliefd’ op hem werd - en we moeten nu constateren dat vijf maanden na dato ook met de meest dringende aanmaningen niets concreets is verricht.
De bouw van huizen en infrastructuur ligt nu stil met ernstige economische gevolgen. De nieuwe provinciebesturen moeten hun beleidsplannen onder leiding van BBB gaan opstellen, maar hebben geen heldere aanknopingspunten. Beleidsperspectief en afspraken, Stikstoffonds en uitkoopregelingen ontbreken nog steeds. Nu loopt het kabinet met de 'stikstofpauze' aanzienlijk risico dat de wet voor dat fonds niet eerder dan Prinsjesdag 2024 gereed kan zijn.
Bovendien zijn de financiële fundamenten voor dat fonds sinds 2021 drastisch verslechterd. Dat zet de rijksbegroting onder zware druk, terwijl het kabinet deze toch al fors moet bijstellen na de jaren van tijdelijk noodbeleid voor corona en energieperikelen. Moet minister Kaag gaan snijden in grote uitgavenposten als klimaat, zorg, onderwijs en andere 'D66-portefeuilles'?
Midden in de verwarring in de coalitie kwam nog extra verwarring door een tamelijk eenvoudig signaal uit Brussel. De bief van eurocommissaris Virginijus Sinkevičius was gevraagd door het kabinet zelf en in heldere taal liet deze blijken dat ‘Brussel’ een nieuwe Nederlandse uitstelmanoeuvre al voelde aankomen. Sinkevičius (van de Litouwse Unie van Boeren en Groenen) blijkt een scherp gevoel te hebben voor hoe 'Den Haag' functioneert. Geen wonder: hij studeerde Europese Studies aan de
Published on 2 years, 8 months ago